Hoe kan zo’n sinaasappel je nu inspireren?
De laatste tijd vertel ik in de cursus Dans hoe ik tot het thema van die avond ben gekomen.
Dat lijkt een heel logische en toch benoemde ik het meestal niet.
Nu krijg ik er opmerkingen over, wat leuk dat je vertelt hoe je ertoe gekomen bent.
Hoe simpel kan het zijn!
In 2005 begon ik met het maken van dansexpressielessen. Iedere week een les en het was iedere week opnieuw een hele bevalling.
Een volle baan dwong me om een les te produceren in beperkte tijd. Hierin moet het gebeuren.
En dat werkt wonderwel tot op de dag van vandaag.
Het geheim noem ik focus.
Eigenlijk is het thema er al, voortgekomen uit de vorige les of er hebben zich die week al situaties voorgedaan die erop duiden dat er iets met dat thema ‘moet’.
Heb ik focus, lees “gerichte leegheid” en ontvankelijkheid voor wat zich gaat ontvouwen, dan gaat het heel vlot.
Ga ik me met dit natuurlijke proces bemoeien, dan kan het lang duren.
Het is niet voor niks dat we ’s nachts de beste ideeën krijgen.
Er is rust en geen afleiding.
Overdag is dat moment gemakkelijk na te bootsen.
Sluit je ogen, richt je aandacht op je adem en kom aan op de plek waar je bent.
Als je daarna je ogen opent, “zie” je zoveel meer.
Het gewone is bijzonder geworden.